God of War Yeni İnceleme 2018
En sonunda God of War İncelemesi ile karşınızdayız
Kratos, kaos dolu geçmişini ardında bırakıyor ve Atreus ile birlikte yeni God of War macerasına yelken açıyor. God of War açılışı ile birlikte sizi can evinizden vurmayı başarıyor ve daha oyunun menüsüne girdiğiniz anda ne kadar kasvetli ve burucu bir maceraya yelken açtığınızı da anlamaya başlıyorsunuz. Atreus'un yukarıda sarfettiğim cümleleri ağzından dökülmeye başladığı anda ise adeta içinizden birşeyler kopmaya başlıyor.
God of War'a genel olarak baktığımızda seriye yepyeni bir başlangıç yaptığını görüyoruz. Üstelik bunu sadece mitoloji ve hikaye anlamında değil, oynanış anlamında da yapıyor. Ayakları yere daha sağlam basan, sadece oynanışa, eğlenceye ya da vahşete odaklanan bir yapım yok bu sefer karşımızda. Aksine her köşesini merak ettiğiniz ve hayran kaldığınız noktaları olan bir yapım ile karşılaşıyorsunuz. Öncelikle Sony hikaye anlamında karakter ilişkilerini çok iyi kavramış durumda. Firmanın daha önce Last of Us'ta karşımıza çıkardığı bu sistem, God of War gibi sadece kaosa sürüklenmesi gereken bir seriyi bile bambaşka bir noktaya taşımayı başarıyor. Kratos ve Atreus arasındaki o ilişki, empati yapmanızı sağlıyor ve bazı anlarda kendinizden bir parça bile bulabiliyorsunuz. Yeri gelmişken Kratos'un Türk olduğundan da şüphelenmeye başladığımı söylemeliyim. Oyunun çoğu noktasında tam bir Türk babası gibi davranıyor Kratos.
God of War'un hikayesi hakkında bildiğimiz noktalar dışında çok bir şeye değinmek istemiyorum çünkü yapım ekibinin bunu ne denli saklamak istediğini, ilerledikçe anlıyorsunuz. Zaten büyük bir bölümü hikayeyi sizden gizliyor ve merak unsurunu mümkün olduğu kadar yukarıda tutuyor. Özellikle ilk 4-5 saatlik süreçte hikaye adına en ufak bir zerreye bile hasret kalıyorsunuz çünkü bu konuda pek bir şey sunmuyor. Yine de ilk dakikalarında yaşadığınız duygusal anlar ve kırılma noktası aklınıza gelince, yapımın bu cimriliğini de mazur görmeye başlıyorsunuz.
Sony'nin ikili karakter olgusu dediğim gibi bu sefer Kratos ve Atreus'un omuzlarında. Baş kesen, kelle koparan Kratos yeni oyunda biraz emekli modunda takılıyor. Etliye sütlüye karışmadan yoluma gideyim dese de tabi ki yeri gelince de lafı gediğine oturtmayı biliyor. Yıllar görsel anlamda Kratos'dan çok şeyler götürse de güç ve kararlılık anlamında her zaman bildiğimiz o karakter ile karşılaşıyoruz. Bu sefer, ana temada olduğu gibi öfkeyle değil, aksine sağlam adımlar ile gitmeye çalışan bir karakter portresi çizilmiş. Atreus için ise söylenecek gerçekten çok fazla şey var. Hani misafirliğe gidersiniz ya da çok tanımadığınız bir çocuk size teslim edilir de onla başa çıkamazsınız ya; İşte Atreus ile geçirdiğiniz ilk dakikalar size bunu fazlasıyla yaşatıyor.
Kratos ve Atreus arasındaki o ilişki, empati yapmanızı sağlıyor ve bazı anlarda kendinizden bir parça bile bulabiliyorsunuz.
Meraklı meraklı etrafta koşuşturan Atreus, ilerlemenize de bağlı olarak sağlam bir karakter izlenimi bırakmaya başlıyor sizde. Hikayenin başındaki annesini kaybetmiş ama aynı zamanda çocuksu davranan karakterin yavaş yavaş kendi ayakları üzerinde durduğuna şahit olmaya başlıyorsunuz. Tabi bu noktada Kratos'un payı da büyük. Her ne kadar E3 videosundan da hatırlayacağınız gibi acımasız bir şekilde yaklaşsa da, üzerine düşen vazifeyi fazlasıyla yerine getiriyorar etmeliyiz.
0 yorum